Το ημερολόγιο έγραφε 20 Ιουνίου 1975 όταν ένα φιλμ θα κάνει την εμφάνισή του στις σκοτεινές αίθουσες, προκαλώντας για πάντα εφιάλτες σε μικρούς και μεγάλους. Τα Σαγόνια του Καρχαρία ήταν το πρώτο μεγάλο χιτ του Στίβεν Σπίλμπεργκ και η αρχή συνεχόμενων επιτυχιών στη μεγάλη οθόνη.

Επιτυχίες που του έχουν χαρίσει τρία βραβεία Όσκαρ, δύο BAFTA, δύο Critics’ Choice Awards, εννέα Χρυσές Σφαίρες και τα περισσότερα «ευχαριστώ» από τους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, καθώς θεωρείται ο «πατέρας» της 7ης Τέχνης στις ΗΠΑ.

Ωστόσο, πριν από 50 χρόνια, η ζωή του Στίβεν Σπίλμπεργκ ήταν πολύ διαφορετική. Όταν το 1975 αποφάσιζε να ξεκινήσει τα γυρίσματα για την ταινία Τα Σαγόνια του Καρχαρία δεν είχε τη νοοτροπία του superstar σκηνοθέτη, ούτε το backround και σίγουρα όχι την αυτοπεποίθηση που όλοι ξέρουμε.

View this post on Instagram

A post shared by ★60s/70s/80s★ (@70sdesperado)

Και μπορεί το φιλμ να σάρωσε στο box office, αγγίζοντας τα 500 εκατ. δολάρια, ενώ σήμερα θεωρείται κλασική στο είδος της, αλλά μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο ο διάσημος δημιουργός πέρασε δύσκολες στιγμές. Τόσο δύσκολες που παραλίγο να καταστρέψουν την καριέρα και την ψυχολογία του, καθώς τα γυρίσματα θύμισαν το γεφύρι της Άρτας.

Με Τα Σαγόνια του Καρχαρία να κλείνουν μισό αιώνα ζωής, ακολουθούν μερικές ιστορίες από τα γυρίσματα του φιλμ.

Ο καρχαρίας δεν έλεγε να δουλέψει

Τι κι αν είναι η ταινία ονομάζεται Τα Σαγόνια του Καρχαρία και σκόρπισε τον τρόμο στις σκοτεινές αίθουσες; Ο (μηχανικός) καρχαρίας των γυρισμάτων αποδείχθηκε επικίνδυνος μόνο για το μπάτζετ της παραγωγής. Για μήνες οι τεχνικοί δεν μπορούσαν να τον κάνουν να λειτουργήσει, με αποτέλεσμα στη θέση του να βάζουν βαρέλια για να έχουν οι ηθοποιοί κάτι να βλέπουν. Δεν είναι τυχαίο ότι στο φιλμ τον καρχαρία τον βλέπουμε μετά από 80 λεπτά δράσης.

Τα γυρίσματα κράτησαν 155 ημέρες (από τις 50 που έπρεπε)

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ είχε πει στη Universal ότι τα γυρίσματα στον Ατλαντικό ωκεανό θα κρατούσαν 50 ημέρες. Ωστόσο δεν είχε υπολογίσει τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζαν – μια φορά μέχρι και το Orca, το πλοίο που χρησιμοποιούσαν, άρχισε να μπάζει νερά. Στο ντοκιμαντέρ The Shark Is Still Working, που αποτυπώνεται αυτή η στιγμή, ο σκηνοθέτης ακούγεται να φωνάζει «βγάλτε τους ηθοποιούς από το πλοίο» για να πάρει την απάντηση του τεχνικού ήχου Τζον Κάρτερ «γ@μα τους ηθοποιούς, σώστε τον εξοπλισμό».

Το σενάριο που δεν τελείωνε

Εξαιτίας των δυσκολιών με τα γυρίσματα και του προβληματικού καρχαρία, ο Καρλ Γκότλιμπ αναγκαζόταν να ξαναγράφει κάθε μέρα το σενάριο και να το προσαρμόζει στις νέες συνθήκες. Μάλιστα, ο Σπίλμπεργκ διάβαζε το νέο κείμενο κάθε πρωί, λίγο πριν τα γυρίσματα, ενώ κάποιες φράσεις στην ταινία είναι αυτοσχεδιασμός των ηθοποιών.

Ο αυθεντικός τρόμος

Στην έναρξη, εκεί που η Σούζαν Μπακλίνι γίνεται το πρώτο θύμα της ταινίας, ο Σπίλμπεργκ είχε ζητήσει από τους συνεργάτες του να της φορέσουν μια ζώνη με σχοινιά και, χωρίς να της το πουν, όταν υποτίθεται ότι της επιτίθεται ο καρχαρίας, να αρχίσουν να τα τραβάνε, ώστε το σοκ της να μοιάζει πραγματικό.

Η κρίση πανικού του Στίβεν

Όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα, όλοι πίστευαν ότι τα προβλήματα τους είχαν τελειώσει. Ωστόσο, όλες αυτές οι αλλαγές και οι καθυστερήσεις, εκτόξευαν το μπάτζετ του φιλμ στα 9 εκατ. δολάρια (ο αρχικός προϋπολογισμός ήταν σχεδόν ο μισός), προκαλώντας μεγάλο άγχος στον Σπίλμπεργκ, ο οποίος έπαθε κρίση πανικού στο αεροδρόμιο της Βοστώνης.

Το ψυχολογικό τραύμα

Η ταινία τελικά έγινε εμπορική επιτυχία, ωστόσο ο Στίβεν Σπίλμπεργκ δεν μπορούσε να ξεπεράσει όλα αυτά που είχε ζήσει. Όπως έχει πει, ακόμα και δύο χρόνια μετά το τέλος των γυρισμάτων, επέστρεφε στα σημεία που είχε δημιουργηθεί το φιλμ, σε μια προσπάθεια να θεραπεύσει το ψυχολογικό του τραύμα.